Ταμπού και φόβος για το άγνωστο: Πώς η ιστορία του D&D βοήθησε στο να μετατραπεί σε ένα θεραπευτικό εργαλείο
Γράφει η Βάνα Μέγα
Έχοντας γνωρίσει το Dungeons & Dragons (D&D), σε προηγούμενο άρθρο – δείτε το εδώ– είναι ενδιαφέρον να συζητήσουμε λίγο περισσότερο την ιστορία του καθώς και το πως μας βοήθησε να φτάσουμε στο σήμερα που το χρησιμοποιούμε ως ένα θεραπευτικό εργαλείο.
Η «σκοτεινή» ιστορία του D&D
Σαράντα χρόνια πριν ένα παιχνίδι που τραβούσε μοναχικούς εφήβους και ασχολούταν με μαγεία, δράκους και ζάρια ήταν ένας καλός λόγος να δημιουργήσει πανικό και φόβο στην τότε κοινωνία. Αυτούς τους φόβους έτρεφε η γενικότερη αισθητική των δεκαετιών του 70’ και του 80’ όπου ο σατανισμός, αλλά και οτιδήποτε τον θύμιζε θεωρούνταν από τον κόσμο επικίνδυνες πρακτικές που δηλητηρίαζαν τα μυαλά των νέων. Έτσι στις αρχές αυτό το παιχνίδι ρόλων δεν είχε αποκτήσει και την καλύτερη φήμη και πλειοψηφικά ο κόσμος θεωρούσε πως πρόκειται για ένα παιχνίδι που προάγει το σατανισμό και τις πρακτικές του.
Το D&D στο σήμερα
Με το πέρασμα του χρόνου όπως η κοινωνία μας εξελίχθηκε τροποποιήθηκε και ο τρόπος που αντιλαμβανόταν το παιχνίδι. Από ένα παιχνίδι που θεωρούταν «σατανικό», έγινε ένα παιχνίδι για τα «φυτά» που δεν είχαν πολλές παρέες και φίλους και προτιμούσαν να περνούν τις ώρες τους σε κάποιο υπόγειο πολεμώντας δράκους και εκτελώντας αποστολές με λίγους και καλούς φίλους. Αυτή η ταμπέλα ωστόσο δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακρινή από την πραγματικότητα. Τα παιδιά των δεκαετιών του 70’ και του 80’ που μεγάλωσαν παίζοντας αυτό το παιχνίδι παίζουν ακόμα. Δημιουργούν ιστορίες και παίζουν με τους φίλους τους όπως όταν ήταν παιδιά. Αυτό συμβαίνει κατά κύριο λόγο γιατί το παιχνίδι αυτό δεν έχει ηλικιακά όρια. Από τη στιγμή που ένα παιδί μπορεί να αντιληφθεί αφηρημένες έννοιες και μετά μπορεί να πάρει μέρος σε αυτό το παιχνίδι ρόλων με βασικό σύμμαχο τη φαντασία.
Το D&D ως θεραπευτικό εργαλείο
Όπως παλαιότερα το D&D ήταν απλά ένα παιχνίδι ρόλων που ο κόσμος δεν αποδεχόταν ως τέτοιο, παρομοίως οι αντιλήψεις για την ψυχοθεραπεία ήταν σχηματισμένες σα λανθασμένες βάσεις. Έως σήμερα η σημασία της ψυχικής υγείας και της αντιμετώπισης των ψυχολογικών τραυμάτων και δυσκολιών εξακολουθεί να θεωρείται από κάποιους ταμπου και σημάδι αδυναμίας. Αυτή η θεώρηση διαιωνίζει την απουσία κατάλληλης θεραπείας έχοντας ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των ψυχολογικών δυσκολιών. Δημιουργώντας λοιπόν ένα πλαίσιο στο οποίο τα άτομα θα νιώθουν άνετα να εκφραστούν (λόγω του παιχνιδιού) ίσως μπορούμε να τα βοηθήσουμε να επιλέξου μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία που τους ταιριάζει και τους εκφράζει. Μια σημαντική διαπίστωση, που βέβαια δεν περιλαμβάνει το σύνολο της κοινότητας του D&D, είναι πως τα άτομα που επιλέγουν αυτόν τον τρόπο διασκέδασης μπορεί να είναι πιο απομονωμένα, και με μικρότερο κοινωνικό κύκλο. Αυτός είναι ακόμη ένας από τους λόγους που το D&D μπορεί να λειτουργήσει ως θεραπευτικό εργαλείο καθώς τα άτομα βρίσκονται σε ένα περιβάλλον στο οποίο νιώθουν ήδη άνεση, αποδοχή και ασφάλεια.
Πηγές:
The great 1980s Dungeons & Dragons panic
How Dungeons & Dragons became a part of the 1980s Satanic Panic
Why We Need To Break The Stigma Around Counselling & Therapy
How Oklahoma therapists use Dungeons & Dragons to improve mental health
