Το πένθος μέσα στις γιορτές
Ας μιλήσουμε για ένα θέμα δύσκολο, για μια κατάσταση που πονάει, αλλά η οποία καθορίζει τις ζωές πολλών οικογενειών και συνανθρώπων μας δυστυχώς. Πρόκειται για το πένθος, το πένθος που λόγω της τραγικής συγκυρίας της πανδημίας μπορεί να βιώνουν πολλοί
Τί σημαίνει μια αυτοκτονία;
Γράφουν οι Πόλυ Κεφάλα και η Μίνα Κωστοπούλου Σε χρόνο λιγότερο του ενός λεπτού, ούτε κάθε 60 δευτερόλεπτα, ένας άνθρωπος κάπου στον κόσμο αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του. Η έσχατη "λύση" θα κριθεί εκείνη τη μοιραία στιγμή ως η μοναδική. Γυρισμός δεν θα υπάρξει, όμως ούτε και δικαίωση. Ούτε κάθαρση από όσα οδήγησαν στο τέλος. Το μόνο που θα μείνει είναι μια ανοικτή πληγή, ένα τραύμα -τραύμα για τους οικείους του αυτόχειρα, αλλά και τραύμα σε κάθε κοινωνία που δεν μπόρεσε να προλάβει, τραύμα στο συλλογικό ασυνείδητο.
Τι οδηγεί τον άνθρωπο στην αυτοκτονία; Ποια απελπισία κρύβεται πίσω από την απόφαση; Οι παράγοντες είναι περισσότεροι από όσους μπορούμε να μετρήσουμε με το νου. Η κατάθλιψη, οι συνθήκες της ζωής, τα βιώματα, στοιχεία της προσωπικότητας του ίδιου του ανθρώπου, κοινωνικοί, πολιτικοί παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν στην έσχατη "λύση".
Επιστροφή στο σχολείο μετά την πανδημία
Της Πόλυ Κεφάλα Η εμπειρία της πανδημίας έχει επηρεάσει συναισθηματικά και ψυχικά γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Επιπλέον έχει επηρεάσει και τις κοινωνικές τους συναναστροφές. Το άγχος, η απορία, ο θυμός και η απογοήτευση, ο εγκλεισμός και η απομάκρυνση από συμμαθητές και οικείους χαρακτήρισαν δύο σχολικές χρονιές σχεδόν. Γονείς και εκπαιδευτικοί, είναι πολύ σημαντικό να μπορέσετε να επικοινωνήσετε με τους μαθητές, να τους καθησυχάσετε και να τους βοηθήσετε να αντιρροπήσουν όλες τις αρνητικές σκέψεις. Ακούστε, υποστηρίξτε και δείξτε κατανόηση απέναντι στις ανησυχίες τους.
