Το πολυτιμότερο δώρο ενός γονέα

Γράφει η Αναστασία Καφανή τελειόφοιτη Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ

Γνωρίζουμε, έχουμε αναλύσει, έχουμε σκεφτεί ή / και έχουμε βιώσει το τί σημαίνει να είσαι γονιός με ό,τι συνεπάγεται αυτό -εύκολο ή δύσκολο. Ένας γονιός, όμως, μέσα από τους πολλαπλούς ρόλους, τους οποίους καλείται να αναλάβει, τις διάφορες προκλήσεις, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσει και τις διάφορες καταστάσεις, τις οποίες πρέπει να διαχειριστεί, αλλάζει σταδιακά και αυτός μαζί με το παιδί του και μέσα από το παιδί του. Από τα πρώτα κιόλας αναπτυξιακά στάδια του παιδιού οι γονείς αρχίζουν να αναρωτιούνται τί πρέπει να κάνουν και πως να διαχειριστούν το παιδί τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά και πως θα το ωφελήσουν καλύτερα. Γιατί, πέρα από την κάλυψη των φυσικών και βιολογικών αναγκών ενός παιδιού, μέγιστη σημασία έχει παράλληλα και η διαπαιδαγώγηση και καθοδήγηση τού, με απλά λόγια η ανατροφή του. Γι’ αυτό οι περισσότεροι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι και παιδοψυχολόγοι διατείνονται στο ότι το πολυτιμότερο και ουσιαστικότερο δώρο, που ένας γονιός μπορεί να προσφέρει  στο παιδί του είναι να το προετοιμάσει στο να μάθει να εκτιμά τον εαυτό του και να το βοηθήσει να αναπτύξει σταδιακά μια καλή εικόνα για τον εαυτό του, επειδή ακριβώς η αυτοεκτίμηση είναι βασικό θετικό γνώρισμα της προσωπικότητας ενός παιδιού και ενός ενήλικα αργότερα, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα ωφέλιμο στη ζωή του, στη ψυχοσύνθεση του, καθώς και στη διαχείριση σχεδόν όλων των καταστάσεων, τις οποίες  θα κληθεί να διαχειριστεί. Η αυτοεκτίμηση και η αυτοεικόνα αναπτύσσονται και ενισχύονται μέσω του σεβασμού, της εκτίμησης, κατανόησης, ενθάρρυνσης και εκμάθησης της πειθαρχίας και της εφαρμογής ορίων από την μεριά του γονέα. Έτσι, λοιπόν, ως γονείς με θετικές ενέργειες και με σεβασμό μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα παιδιά μας στην ανάπτυξη μια καλής εικόνας για τον εαυτό τους, που παράλληλα θα οδηγήσουν στην ανεξαρτησία, αυτορρύθμιση και αυτοαποτελεσματικότητα των παιδιών.