Ύπουλοι τρόποι με τους οποίους σαμποτάρεις τον εαυτό σου

• Αρνητικές σκέψεις: Ζώντας συνεχώς μέσα σε μια θύελλα αρνητικών λογισμών γίνεται εύκολα αυτός ο νέος κανών λειτουργίας του μυαλού. Μέσα από την αδιάλειπτη χρήση συγκεκριμένων διαδρόμων, ο εγκέφαλος ταχύτατα εκπαιδεύεται στην αυτόματη επικριτική και μίζερη σκέψη. Έτσι, ο εύκολος αυτός τρόπος λογισμού παρακωλύει το άτομο από το να προσπαθήσει εξαρχής τη διεκπεραίωση κάποιου έργου που πιθανότατα να μην είναι τόσο θηριώδες όσο το αντιλαμβάνεται.

• Τελειομανία: Έχοντας άμεση συσχέτιση με τα προειρημένα, το «τέλειο» αποστομώνει το άτομο σε τέτοιο βαθμό που κατακυριεύει αμέσως οποιαδήποτε προσπάθεια πάνω σε κάποιο έργο. Εφόσον είναι αδύνατη η κατάκτηση του ιδεώδους, το άτομο επαναπαύεται, θεωρώντας οποιαδήποτε ενέργεια μάταιη πριν ακόμη ξεκινήσει την ενασχόληση με εκείνο, με αποτέλεσμα να σαμποτάρει την επιτυχία του ίδιου.

• Αναβλητικότητα και αυτό-έλεγχος: Η αναβολή ενός έργου σε υπερβολικό βαθμό εγγυάται την αποτυχία, αφού δεν αφιερώνεται ο κατάλληλος χρόνος σε αυτό. Αυτό συμβαίνει, διότι το άτομο νιώθει άγχος και ανησυχία ακόμη και στη σκέψη του έργου, οπότε αγνοείται αενάως. Με τον τρόπο αυτό, όμως, το άτομο δεν βελτιώνει τις ικανότητες του, ούτε διδάσκεται τρόπους εύρωστης αντιμετώπισης του θέματος. Αντιθέτως, αισθάνεται τον έλεγχο που ασκεί στη ζωή του εν αγνοία του αυτό-σαμποτάζ που συλλειτουργεί.

• Σχέσεις με ακατάλληλα άτομα: Η σχέση με άλλα άτομα είναι σημαντικό να ωφελεί όλους τους εμπλεκόμενους και όχι να αποτελεί ένα όχημα της αποτυχίας. Η ασυνεννοησία και η δυσαρμονία των στόχων ανάμεσα σε άτομα μπορούν κάλλιστα να σπαταλήσουν υπεράριθμα ποσά ενέργειας και χρόνου που εν τέλει αποτρέπουν το άτομο από το να επιτύχει ολοκληρωτικά, επειδή παραμένει άσκοπα στο ίδιο σημείο.