Σε τι οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται η σχολική άρνηση

Γράφει η Έλενα Μπατζέρη

Μετά από ξέγνοιαστες στιγμές με φίλους και οικογενειακά πρόσωπα, ο ερχομός του Σεπτέμβρη σημαίνει για τα παιδιά ένα πράγμα: το άνοιγμα των σχολείων. Πολλά παιδιά μετρούν αντίστροφα τις μέρες για να βρεθούν ξανά πίσω στα θρανία και να ξαναδούν τους φίλους τους. Η ανυπομονησία για να ξεκινήσει το σχολείο, όμως, δεν αποτελεί τον κανόνα για όλα τα παιδιά. Πολλές φορές υπάρχει άρνηση, έντονη αντίδραση και δυσκολία προσαρμογής στο σχολείο. Η απροθυμία ενός παιδιού να πάει στο σχολείο μπορεί να οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες. Για παράδειγμα, όταν αλλάζει το σχολικό περιβάλλον, όταν αλλάζει ένας εκπαιδευτικός ή εάν γενικά το σχολικό περιβάλλον δεν είναι ευχάριστο. Όταν το παιδί αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες ή εάν ανησυχεί για σχολική αποτυχία. Επίσης, ένα παιδί μπορεί να αρνείται κατηγορηματικά να πάει σχολείο όταν υπάρχει αδυναμία κοινωνικοποίησης ή όταν υπάρχει άγχος αποχωρισμού από τους γονείς. Ακόμη ένας λόγος είναι ένα στρεσογόνο οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο είναι φυσικό να μειώνει την όρεξη, τον ενθουσιασμό και τα κίνητρα του παιδιού εν γένει. Τέλος, και ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι ο σχολικός εκφοβισμός που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παιδί από τους συμμαθητές του ή εάν δέχεται άνιση και άδικη μεταχείριση από κάποιον εκπαιδευτικό. Όταν το παιδί αρνείται να πάει σχολείο, οι γονείς πρέπει να επιδιώξουν συζήτηση, προκειμένου να μάθουν τι το ταλανίζει και να δείξουν κατανόηση. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να είναι πιεστικοί ή να αγνοήσουν την συμπεριφορά του παιδιού. Πρέπει να δείξουν επιείκεια και να μην αποδώσουν την άρνηση σε τεμπελιά ή αδιαφορία, καθώς ενδέχεται να συντρέχουν πολύ πιο σοβαροί λόγοι. Φυσικά, μπορούν να μοιραστούν την ανησυχία τους με τον εκπαιδευτικό του παιδιού ή τον διευθυντή του σχολείου, ακόμη και να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό ή να ζητήσουν ψυχολογική υποστήριξη.