Πώς να μιλήσω στα παιδιά μου για αυτό που έγινε στα Όσκαρ

Γράφει η Ματίνα Σαράντη, 

Τι έγινε στα Όσκαρ;

Οι θεατές των φετινών Όσκαρ πάγωσαν όταν ο Will Smith σηκώθηκε από την θέση του, ανέβηκε στην σκηνή και χτύπησε με μία δυνατή σφαλιάρα στο πρόσωπο τον παρουσιαστή Chris Rock. Αυτό όμως δεν έγινε τυχαία, αλλά ήταν η αντίδραση σε ένα υπερβολικό και ίσως αδιάκριτο αστείο του παρουσιαστή για την σύζυγο του Will Smith,  Jada Pinkett Smith.

Πέρα από την ερώτηση: ήταν ή δεν ήταν υπερβολική/σωστή/δικαιολογημένη η αντίδραση του Will Smith, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν πρέπει να υπερπροβάλλεται μία συμπεριφορά που περιέχει έστω και απλή σωματική βλάβη όπως είναι ένα χαστούκι; Το γεγονός πήρε τέτοιες διαστάσεις και προβλήθηκε τόσο πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, που θα ήταν αδύνατο κάποιος να μην ακούσει ή να μην δει αυτή την είδηση. Συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.

Πρέπει να μιλήσω στα παιδιά μου για το γεγονός αυτό;

Ναι. Η απάντηση είναι πάντα ναι, όταν πρόκειται για σημαντικά, θετικά ή αρνητικά ερεθίσματα, που δέχονται τα παιδιά. Κάθε νέο αποτελεί μία ευκαιρία για συζήτηση μεταξύ γονέων και παιδιών ακόμα και όταν πρόκειται για πολύ δυσάρεστα γεγονότα. Επομένως, ερευνήστε την υπόθεση και ετοιμαστείτε για έναν διάλογο με το παιδί σας.

Πώς να το κάνω;

Προδιαθέστε το παιδί σας για μία σοβαρή συζήτηση. Ρωτήστε το πώς του φάνηκε η κίνηση του ηθοποιού και τι συναισθήματα του δημιούργησε. Ανταλλάξτε τις γνώμες σας για το συμβάν χωρίς μισαλλοδοξία και χωρίς ρατσιστικά και φυλετικά σχόλια. Το σημαντικό είναι στο τέλος της συζήτησης το παιδί να έχει λάβει από εσάς το σημαντικότερο μήνυμα και μάθημα που χρειάζεται να ακούσει. Δηλαδή, λέμε όχι όταν πρέπει, κατακρίνουμε και αποφεύγουμε τις προσβλητικές συμπεριφορές, λεκτικές και σωματικές. Μπορούμε με αφορμή αυτό το περιστατικό να μιλήσουμε γενικότερα για την βία που προβάλλεται στα μέσα ενημέρωσης και διασκέδασης, στα παιχνίδια, στις σειρές, στα videoclips, στις ειδήσεις. Διανύουμε, δυστυχώς, την εποχή εκείνη που η βία εμπεριέχεται στην πλειοψηφία των μηνυμάτων που λαμβάνουμε ως δέκτες (ανθρωποκτονίες, επιθέσεις, πόλεμοι).

Αν και πολλοί θα συμβούλευαν να προστατέψετε τα παιδιά σας με το να τους απαγορεύσετε την πρόσβαση (ή την υπερβολική πρόσβαση) στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ωστόσο η ρεαλιστική προσέγγιση θα υποδείκνυε την ανάγκη περιορισμού τους μόνο μερικώς και κυρίως την αξιοποίηση τους για την ηθική διαπαιδαγώγησή τους με έναν στόχο: τον σχηματισμό ανθρώπων που δεν μοιάζουν στα παραδείγματα προς αποφυγή και τον σχηματισμό ανθρώπων που συμπεριφέρονται με ευγένεια, ακόμα και όταν νιώθουν ότι προσβάλλονται και που λένε πάντοτε όχι σε οποιασδήποτε μορφής βία.