Γιορτή της μητέρας, γιορτή για όλες;

Γράφει η Ματίνα Σαράντη, τελειόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας ΕΚΠΑ

Σήμερα γιορτάζει η μητέρα, η δική μας και κάθε μητέρα. Είναι μία μέρα
αφιερωμένη σε όλες τις μαμάδες, μία μέρα που θυμόμαστε την αγάπη και
την αυτοθυσία κάθε μητέρας για τα παιδιά της. Ή μήπως όχι;
Σήμερα δεν γιορτάζουν όλες οι μητέρες. Και σίγουρα δεν γιορτάζουν όλες οι
γυναίκες.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι μητέρες που δεν ήταν καλές στον ρόλο τους και
έχουν βλάψει τα παιδιά τους.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι μητέρες που το παιδί τους πονάει ή παλεύει να
κρατηθεί στην ζωή.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι μητέρες που έχουν χάσει, από ασθένεια ή
ατύχημα, κάποιο παιδί τους.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι μητέρες που έχουν χάσει το παιδί τους γιατί
εξαφανίστηκε και αγνοείται.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι μητέρες που δεν τις αγαπούν τα παιδιά τους και
τις έχουν βγάλει από την ζωή τους.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες, αλλά δεν
μπορούν γιατί δεν βρίσκουν τον κατάλληλο σύντροφο, και είναι μόνες και
αναρωτιούνται.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες αλλά δεν
θέλει ο σύντροφος τους, και δεν μπορούν να τον χωρίσουν.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι γυναίκες που προσπαθούν να γίνουν μητέρες αλλά
δεν τα καταφέρνουν.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει αποβολές και
ακόμη δεν έγιναν μητέρες.
Σήμερα δεν γιορτάζουν οι γυναίκες που δεν μπορούν για άλλους λόγους να
αποκτήσουν παιδί, όπως είναι οι οικονομικοί. Και οι γυναίκες αυτές είναι
πολλές.
Μα πάνω απ’ όλα, σήμερα δεν γιορτάζουν όλα τα παιδιά.
Γιατί δεν έχουν όλα την μητέρα τους.
Γιατί κάποια την έχασαν πρόσφατα.
Γιατί δεν έχουν όλα τα παιδιά καλή μητέρα.
Σήμερα και κάθε χρόνο ας γιορτάζουμε αυτή την ημέρα ιδιωτικά και με
ενσυναίσθηση. Μία αγκαλιά, ένα φιλί, ένα λουλούδι, δυο λέξεις αρκούν. Και
ας κάνουμε ησυχία για όλες τις γυναίκες και όλα τα παιδιά που σήμερα δεν
γιορτάζουν.