Γιατί δεν ικανοποιούμαι με τίποτα;

Γράφει η Άννα Λένη, Ψυχολογία (ΕΚΠΑ)

Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε βιώσει αυτήν την διάχυτη αίσθηση πως ότι και να κάνουμε, ποτέ δεν είναι αρκετό. Πως οτιδήποτε πετυχαίνουμε δεν αρκεί και δεν είναι σημαντικό και πως σιγουρά θα μπορούσαμε να πέτυχουμε περισσότερα πράγματα στην ζωή μας.

Αυτό το αίσθημα του ανικανοποίητου καταλήγει να μας κάνει δυστυχισμένους και απογοητευμένους, που δεν μπορέσαμε να κάνουμε αυτό το κάτι παραπάνω.

«Όλο ατυχίες μού συμβαίνουν», «Αν είχα καλύτερη δουλειά, περισσότερα χρήματα, μεγαλύτερο σπίτι, όλα θα ήταν διαφορετικά». Παράπονο, ζήλια, αδικία. Αυτά είναι τα συναισθήματα που «κρύβονται» πίσω από τις παραπάνω φράσεις και ίσως να τα έχουμε αισθανθεί και εμείς οι ίδιοι. Τι είναι, τελικά, αυτό που μας οδηγεί να αισθανόμαστε μονίμως ανικανοποίητοι;

Η πίεση να είμαστε οι καλύτεροι, μας οδηγεί σε ένα διαρκή αγώνα θα φθάσουμε σε μια κατάσταση τελειότητας. Δεν είναι εύκολο να το αλλάξεις, αλλά αξίζει να προσπαθήσεις.

Σταμάτησε να κυνηγάς και ξεκίνα να ζεις. Δεν είναι κακό να θέλεις παραπάνω, αλλά μην ξεχνάς να ηρεμείς, να φροντίζεις τον εαυτό σου και να απολαμβάνεις τη ζωή όπως είναι.

Ανέλαβε την ευθύνη και δράσε σύμφωνα με αυτά που πρεσβεύεις. Προσπάθησε να έχεις ρεαλιστικές προσδοκίες. Δεν γίνεται να είμαστε «τέλειοι» σε όλα.

Νιώσε ελεύθερος/η να εκφράσεις όλα σου τα συναισθήματα είτε θετικά, είτε αρνητικά με τον τρόπο που εσύ επιθυμείς. Και μην ξεχνάς, ότι η ευτυχία δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση, αλλά μικρές στιγμές που επιλέγουμε εμείς.