Εμμηνόπαυση, κρύο ζέστη

Γράφει η Μαρία Χαριτωμένη Αντωνάτου

Οι γυναίκες ανήκουν καλώς η κακώς σε μία ευάλωτη ομάδα. Οι περισσότερες γίνονται μαμάδες, άλλες μόνες μεγαλώνουν τα παιδιά τους ενώ άλλες έχουν τον σύζυγο τους. Άλλες φορές σε έναν υγιή γάμο, ενώ άλλοτε σε ένα γάμο που επιβιώνει με το ζόρι. Τα χρόνια όμως περνάνε και περνάνε γρήγορα, κάτι που στις γυναίκες σημαίνει βιολογική ωρίμανση . Και έρχεται η περίοδος της εμμηνόπαυσης. Δύσκολη περίοδος για τις περισσότερες. Εφιδρώσεις, ατάκες του τύπου ” ζεσταίνομαι” και μετά από δύο λεπτά ”κρυώνω”. Στο ένα χέρι την βεντάλια και στο άλλο χέρι το χαρτί που σκουπίζει τον ιδρώτα. Είτε στο γραφείο, είτε στην αίθουσα διδασκαλίας, στις σκάλες ενώ σκουπίζει και σε πόσους άλλους χώρους. Είναι περίεργο. Οι γύρω τους δεν κατανοούν. Δεν γίνεται! Το μόνο που είναι φανερό είναι η ευάλωτη διάθεση που έχουν. Δύο ώρες με νεύρα, δύο ώρες με χαμόγελο και συγκίνηση, ενώ κι οι στιγμές μοναξιές δεν απουσιάζουν ούτε εδώ. Αναγκαίο κακό η μοναχικότητα. Από την μία δίνει την ευκαιρία να βρει κανείς τον εαυτό του, να σκεφτεί, να βάλει σε προτεραιότητες τις σκέψεις του νου του. Από την άλλη κρύβει παγίδες, μικρές μεν, αλλά αν βυθιστείς δύσκολα ξεφεύγεις. Έτσι η μελαγχολία, το άγχος και οι εκρήξεις θυμού ή άρνησης είναι παρόντα στην ηλικιακή αυτή φάση . Και το περιβάλλον οφείλει να σέβεται την κατάσταση αυτή,  καθώς η ανισορροπία του οργανισμού διαταράσσει τις ορμόνες και τις κάνει να ουρλιάζουν!! Ας μπούμε λίγο στις θέσεις του. Μπορούμε!!