Πως η αγάπη μπορεί να επουλώσει τα ψυχικά τραύματα

Γράφει η Μαργαρίτα Ντούρου, τελειόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του ΕΚΠA

Το συναισθηματικό και ψυχολογικό τραύμα είναι μια αναπόφευκτη κατάσταση που δημιουργεί το αίσθημα ότι είμαστε αβοήθητοι σε έναν δύσκολο κόσμο. Η απώλεια ένας ανθρώπου, τα βιώματα της παιδικής ηλικίας, ο χωρισμός με φίλους ή συντρόφους, οι οικονομικές δυσκολίες, είναι συνήθως κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να μας κάνουν να παλεύουμε με δυσάρεστα συναισθήματα, αναμνήσεις και άγχος που δεν θα υποχωρήσουν. Μπορεί επίσης να μας κάνει να νιώθουμε μουδιασμένοι, αποσυνδεδεμένοι και ανίκανοι να εμπιστευτούμε άλλους ανθρώπους.

Χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε ότι έχουμε βιώσει, και να συνεχίζουμε με το βάρος μιας απώλειας που μας έχει στιγματίσει. Η αγάπη, η κατανόηση και η φροντίδα από τους γύρω μας είναι φάρμακο για την επούλωση αυτών των τραυμάτων.

Συναισθηματικά και ψυχολογικά συμπτώματα:

● Σοκ, άρνηση ή δυσπιστία

● Σύγχυση, δυσκολία συγκέντρωσης

● Θυμός, ευερεθιστότητα, εναλλαγές διάθεσης

● Άγχος και φόβος

● Ενοχές, ντροπή, αυτοκατηγορία

● Απομάκρυνση από τους άλλους

● Αίσθημα λύπης ή απελπισίας

● Αίσθημα αποσύνδεσης ή μούδιασμα

Έχοντας αντιμετωπίσει κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις ή γεγονότα σαν παιδιά, όπως κάποια ασθένεια σε κάποιο κοντινό πρόσωπο, κακοποιητικές συμπεριφορές στο οικογενειακό περιβάλλον, κάποιο σοκαριστικό ατύχημα, είναι επόμενο να έχουμε παραπάνω φόβους, αμφιβολίες και καχυποψία για τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Πολλές φορές είναι πιθανό το τραύμα να επηρεάζει τις κοινωνικές μας σχέσεις καθώς και τους συντρόφους που επιλέγουμε και ελκύουμε.

Σε μια τέτοια κατάσταση, έχοντας ανθρώπους γύρω μας που μας νοιάζονται έμπρακτα καθώς και ένα στοργικό σύντροφο, μπορούμε να αποκτήσουμε περισσότερη δύναμη και σταδιακά να αφήσουμε πίσω κάποια σημεία της ζωής μας που μας κάνουν να νιώθουμε αδύναμοι και ευάλωτοι. Μέρα με τη μέρα, τα κομματια μπορούν να ενωθούν και να φτιαξουν όσα έχουν γκρεμίσει τον συναισθηματικό και ψυχικό μας κόσμο. Αντίστοιχα, αν είμαστε οι ίδιοι που έχουμε στη ζωή μας κάποιον άνθρωπο που ίσως χρειάζεται μια παραπάνω βοήθεια και στήριξη, το καλύτερο είναι να του δίνουμε και να του προσφέρουμε:

Αφοσίωση:

Παλεύοντας με τραύματα του παρελθόντος, πολλές φορές κάποιος διακατέχεται από αισθήματα φόβου εγκατάλειψης από τους γύρω του. Με το να του δείχνουμε την αφοσίωση μας με απλές καθημερινές πράξεις, τον βοηθούμε πολύ να αποκτήσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και να νιώσει με ασφάλεια ότι όσοι βρίσκονται δίπλα του δεν θα τον εγκαταλείψουν.

Κατανόηση:

Όταν αντιλαμβάνεσαι ορισμένες καταστάσεις διαφορετικά από άλλους, είτε σου προκαλούν μεγαλύτερη στεναχώρια είτε θυμό, πράγμα όμως που οφείλεται σε παρελθοντικές εμπειρίες, αυτό που χρειάζεσαι πιο πολύ είναι μεγαλύτερη κατανόηση από τους ανθρώπους που αγαπάς. Το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τους λόγους των αντιδράσεων του είναι σε όλες τις καταστάσεις εξαιρετικά ωφέλιμο.

Αποδοχή όπως ακριβώς είναι:

Οι μνήμες του παρελθόντος για αυτούς τους ανθρώπους είναι βασανιστικές και τους έχουν οδηγήσει στο συναίσθημα πως ποτέ δεν είναι αρκετοί όσο και αν προσπαθούν. Δείχνοντας τους ότι τους δεχόμαστε και τους εκτιμούμε ακριβώς όπως είναι, με τα ελαττώματα και τα προτερήματα τους, τους προσφέρουμε την ασφάλεια του να είναι ο εαυτός τους, και τους δίνουμε τη δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα δίχως τον φόβο της κριτικής.

Η αφοσίωση, η κατανόηση, η αποδοχή, η υπομονή, η φροντίδα και άλλα πολλά είναι ενδείξεις αγάπης και είναι αναγκαία σε μια σχέση και κυρίως, σε μια σχέση όπου οι άνθρωποι έχουν πληγωθεί από τραυματικές εμπειρίες και γεγονότα. Το να δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας σε κάποιον και το να τον αποδεχόμαστε δεν είναι δύσκολο, αντιθέτως, το να γνωρίζεις ότι βοηθάς κάποιον είναι ένα συναίσθημα που σου προσφέρει μεγάλη ευτυχία και σε ωθεί στο να κατανοήσεις καλύτερα και να βελτιώσεις τον εαυτό σου.