info@example.com

Σχετικά Άρθρα

Οι μόνες εξειδικευμένες υπηρεσίες Trauma & Digital Parenting Coaching στην Ελλάδα!

Title Image

Οκτώβριος 2021

της Ιφιγένειας Κολιού

Βγήκατε, περάσατε όμορφα και ξαφνικά εξαφανίστηκε. Ούτε μηνύματα, ούτε κλήσεις, “στην καλύτερη” hide των stories στο instagram... Και οι δικαιολογίες μέσα μας ξεκινούν. Μήπως κάτι έπαθε; Έτσι θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από την απόρριψη. Όμως, όχι... Δεν έπαθε τίποτα! You just have been ghosted!

Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο έρευνες και συζητήσεις σχετικά με τη μειωμένη σεξουαλική δραστηριότητα που παρατηρείται στις νεότερες γενιές. Αν αυτό ισχύει, αιτία δεν μπορεί να είναι μόνο η πανδημία. Σίγουρα αποτέλεσε εμπόδιο στην επικοινωνία και αλληλεπίδραση γενικότερα, αλλά μάλλον ευθύνες έχει και ο μετασχηματισμός της ίδιας της φύσης της επικοινωνίας τις πρόσφατες δεκαετίες.

Γράφει η Ιφιγένεια Κολιού, απόφοιτη Ψυχολογίας ΕΚΠΑ

Η αναζήτηση επαφών μέσω διαδικτύου παρατηρείται σε μεγάλο ποσοστό -ιδίως μεταξύ των ηλικιών 18-30 ετών. Τα social media και τα dating apps έχουν αντικαταστήσει τα μπαρ και τα καφέ, όπου στο παρελθόν συνηθιζόταν να αναζητούν οι νέοι φλερτ, σεξ, φίλους, διασκέδαση και επικοινωνία γενικότερα. Το φλερτ και οι γνωριμίες face to face έχουν μειωθεί σε σημαντικό βαθμό και γι’αυτό δεν ευθύνεται μόνο η πανδημία και τα lockdown.

Ναι, η αλήθεια είναι ότι τα συνεχόμενα lockdown, μας αποξένωσαν και ολοένα και περισσότεροι κατέφευγαν στις γνωριμίες μέσω internet, δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι νέες συμπεριφορές αναζήτησης ερωτικών επαφών οφείλονται στην εξωτερική πιεστική πραγματικότητα. Το διαδίκτυο προσφέρει μία κάποια πραγματικότητα χωρίς όμως απαιτήσεις, τις οποίες οι νέοι τείνουν να αποφεύγουν στην πραγματική καθημερινότητα.

Γράφει η Ιφιγένεια Κολιού, απόφοιτη Ψυχολογίας ΕΚΠΑ

Gaslighting: η χειραγώγηση του ενός σε μια ερωτηική σχέση από τον άλλο. Δεν αποκλείεται να συμβαίνει και στις φιλικές ή και στις οικογενειακές σχέσεις κάτι ανάλογο, όταν στο πλαίσιό τους επικρατεί  διαρκής έλεγχος. Το gaslighting αποτελεί έναν ύπουλο και συγκαλυμμένο τύπο συναισθηματικής εκμετάλλευσης, όπου ο θύτης οδηγεί το θύμα στην αμφισβήτηση της κρίσης του και την υπονόμευση της αντίληψής του για την  πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να συμβαίνει αυτό που επιδιώκει ο πρώτος, δηλαδή το θύμα να αναρωτιέται για το αν χάνει τα λογικά του.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλοί γονείς, ως αποτέλεσμα του περισσότερου χρόνου που είχαν με την οικογένεια τους, παρατήρησαν πως τα παιδιά τους έλεγαν πολύ συχνά ψέματα, για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της επίδοσης τους στο σχολείο. Πράγματι, η πανδημία φαίνεται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο, επηρεάζοντας τα είδη των ψεμάτων που λένε τα παιδιά, χωρίς ωστόσο να έχει κάποιο αντίκτυπο στη συχνότητα με την οποία λένε ψέματα.

Εξελικτικά, είναι απολύτως φυσιολογικό να παρατηρείται αύξηση της τάσης των παιδιών να λένε ψέματα όσο μεγαλώνουν και προχωρούν στην προεφηβική κι εφηβική ηλικία. Ωστόσο, η πανδημία και η τηλεκπαίδευση, υποβοήθησε την όλη κατάσταση, με τα παιδιά να ασχολούνται όλο και λιγότερο με τα μαθήματα τους, να μην ολοκληρώνουν τις εργασίες τους κι εν συνεχεία να προβαίνουν σε ψέματα για να το καλύψουν.

Επιμέλεια Ιφιγένεια Κολιού, φοιτήτρια Ψυχολογίας

Το τραύμα αλλάζει τους ανθρώπους. Οδηγεί τα παιδιά, που υπό φυσιολογικές συνθήκες συνδέονται με τους γονείς τους, προσκολλώνται σε αυτούς και τους επιτρέπουν να δείξουν τη φροντίδα τους, να τους «πολεμούν», σαν να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό.

Το τραύμα δεν γίνεται αντιληπτό από τον κοινωνικό κύκλο. Μόνο ο γονέας μπορεί να δει τον τρόμο που βιώνει το παιδί. Μόνο ο γονέας μπορεί και αυτό γίνεται αντιληπτό μέσα από το ψέμα, τη χειραγώγηση, τη σκληρότητα, τη ζημιά στον εαυτό και στους άλλους, την απόσπαση προσοχής, τον θυμό και την άρνηση να κάνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Όταν συναναστρέφονται με άλλους δεν υιοθετούν την αντίδραση πάλης ή φυγής. Αντιθέτως, οδηγούνται σε αυτή τη συμπεριφορά όταν έρχονται σε επαφή με ανθρώπους που νιώθουν πολύ κοντά τους, δηλαδή τους γονείς, διότι νιώθουν ότι ασφυκτιούν και απειλούνται από την αγάπη που δέχονται. Και αυτό γιατί τα παιδιά με διαταραχή αντιδραστικής προσκόλλησης, είτε έχουν αναπτύξει πολύ ισχυρό δεσμό με τους γονείς τους, είτε έχουν αποτύχει στην ανάπτυξη δεσμού. Τα παιδιά αυτά αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στη ζεστασιά του φροντιστή τους ή να αναζητήσουν αυτό το συναίσθημα.

Η εύκολη πρόσβαση, η ανωνυμία και οι υψηλές ταχύτητες του διαδικτύου στη σύγχρονη εποχή διευκολύνουν στην επιλογή χρήσης της πορνογραφίας. Δεν είναι σπάνιο πλέον για τα παιδιά να μάθουν για την ερωτική συνεύρεση πριν ακόμη και από μια προσωπική επαφή ή ομιλία με τους μεγαλύτερους. Αν και είναι καίριος ο αυστηρός έλεγχος και ο περιορισμός της περιήγησης των μικρών παιδιών στο διαδίκτυο, υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθεί ένας γονέας στη δύσκολη θέση να εξηγήσει στο παιδί τι συμβαίνει. Είναι μια αμήχανη συζήτηση, η οποία όμως δεν πρέπει να αναβληθεί.

Περιμένουμε να μας δεχτούν μια σε συνέντευξη και αυτομάτως τρέχει μέσα στο μυαλό μας η ιδέα της αποτυχίας...
-Τι θα γίνει; -Πώς θα τους φανώ; -Θα με πάρουν στη δουλειά; -Θα κάνω καλή εντύπωση;
-Μήπως δεν είναι επαρκείς οι ικανότητές μου; - Σίγουρα μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι από εμένα.
Τα λεπτά πριν από ένα ερωτικό ραντεβού.
-Θα αρέσω; -Θα κομπλάρω και δεν θα είμαι ο εαυτός μου; -Πρέπει να κάνω κάτι συγκεκριμένο για να εντυπωσιάσω;

Πόσες φορές έχεις σκεφτεί ότι ναι, θέλεις να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία, αλλά δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις; Σε φέρνει σε σύγχυση τις περισσότερες φορές το πώς θα διαλέξεις θεραπευτή, σωστά; Να πας σε εκείνη/ον που σου σύστησαν; Να βρεις από το διαδίκτυο; Να πας σε ένα γραφείο κοντά στο σπίτι ή στη δουλειά σου;

Η Ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης σε δυσκολίες που αφορούν τον συναισθηματικό ή ψυχικό κόσμο του ατόμου. Επιτυγχάνεται μέσα από έναν αριθμό συνεδριών και συζητήσεων με έναν έμπειρο και καλά εκπαιδευμένο ψυχολόγο ή ψυχίατρο και στόχο έχει την ανακούφιση από τα συμπτώματα, τον ψυχικό πόνο, την ενδυνάμωση και την ενίσχυση της αυτογνωσίας. Ξεκινάει πάντοτε με αίτημα του θεραπευόμενου, ενώ η συνειδητή απόφαση και το προσωπικό κίνητρο είναι βασικά στοιχεία για την πορεία και την έκβαση της. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί κατόπιν πίεσης ή καθοδήγησης από τρίτους.