Πως είναι να είσαι μαμά.

Γράφει η Μαρικέλλυ Καλαμαρά

Μητρότητα. Μια έννοια περίπλοκη, πολυδιάστατη και βαρυσήμαντη
που ενέχει αρετές και πολυειδή συναισθήματα. Ιδανικό και αρετή την
ίδια στιγμή. Ελπίδα, χαρά, περηφάνια, αγάπη και συνάμα αγωνία,
ευθύνη, προσωπική ματαίωση. Όταν έρχεται η στιγμή που αποφασίζεις
να γίνεις μητέρα και να χαρίσεις ζωή ή όταν ένα μικρό πλασματάκι, που
εξαρτάται καθόλα από εσένα, έρχεται στη ζωή σου αναπάντεχα τίποτα
δε παραμένει αναλλοίωτο. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που πολλές
γυναίκες στις μέρες μας αρνούνται τη μητρότητα ένεκα επαγγελματικής
αποκατάστασης, σωματικής διάπλασης, ακατάλληλων συνθηκών και
ούτω καθεξής. Όμως η μητρότητα είναι μια αξία διαφορετική. Ένα
μονοπάτι στο οποίο γέλιο και λύπη εναλλάσσονται ταυτόχρονα με την
ίδια δυναμική. Το γέλιο του παιδιού σου, είναι γέλιο δικό σου. Το ίδιο
και η λύπη του. Είναι σα να ζεις μέσα από έναν άλλο άνθρωπο και να
βλέπεις τον κόσμο με τα δικά του μάτια.
Κι ύστερα σθένος, υπομονή και ευθύνη να φέρεις στον κόσμο και να
αναθρέψεις έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο με αρχές που θα προσφέρει
κοινωνικά παντοιοτρόπως. Μια ευθύνη τεράστια και γλυκιά
παράλληλα, που δίνει νόημα στη ζωή μιας μητέρας. Αυτό είναι, λοιπόν,
η μητρότητα. Είναι νόημα και σκοπός στη ζωή ενός ανθρώπου. Μια
έννοια μεγαλειώδης που εμπερικλείει όλες τις αρετές του κόσμου και
τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί μαζί της.